ഒരു തിരുവാതിരപ്പാട്ടു ശ്ലോകം
ഉദയ ഗിരൗതരണി തെളിഞ്ഞു
ചരമ ഗിരൗതിങ്കള് മറഞ്ഞു
മദനനും കയ്യൂക്കു കുറഞ്ഞു
അലര് ശരവില് കുലയുമഴിഞ്ഞു
കുമുദം ചില കൂമ്പന് തുനിഞ്ഞു
കമലം ചില പാതി വിരിഞ്ഞു
പരമപുരുഷ പങ്കജനയനാ
പള്ളിയുണര്ന്നരുളിടുകപോറ്റി.
കരാരവിന്ദേന പദാരവിന്ദം മുഖാരവിന്ദേ വിനിവേശയന്തം വടസ്യ പത്രസ്യ പുടേ ശയാനം ബാലം മുകുന്ദം മനസാ സ്മരാമി!